Harlem Beat : บาสข้างถนนกับการเรียนรู้ชีวิตวัยรุ่น





ผู้แต่ง
ยูริโกะ นิชิยามะ
ประเภท
กีฬา,ตลก,ดราม่า
รวมเล่ม
29 เล่ม (จบ)
สำนักพิมพ์
วิบูลย์กิจ


  ก็กลับมาแนะนำการ์ตูนกันอีกครั้งครับ ซึ่งนานๆจะมาแนะนำหนหนึ่ง ซึ่งเรื่องที่จะแนะนำนั้นก็คงจะถูกใจบรรดาคอกีฬายัดห่วง นั่นก็คือเรื่อง Harlem Beat หรือชื่อในภาษาไทยคือ จังหวะคนจริง ซึ่งเรื่องนี้ก็เคยลงใน KC Weekly มาก่อน และก็เป็นการ์ตูนแนวกีฬาบาสเก็ตบอลที่ได้รับการตอบรับจากคนอ่านบ้านเราเป็นอย่างดี จนอดไม่ได้ที่จะมีคนนำเรื่องนี้ไปเปรียบกับ สแลมดังก์ แต่รับรองว่า เรื่องนี้มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ต่างจากสแลมดังก์มากครับ

  เนื้อเรื่องของฮาร์เล็ม บีท นั้น ก็คือเรื่องราวการแข่งขันบาสเก็ตบอลม.ปลาย เพียงแต่เรื่องนี้ดันเน้นแข่งบาสกัน 2 ประเภท คือ บาสเก็ตบอลธรรมดาทั่วไป กับ สตรีทบาสเก็ตบอล หรือ บาสฯข้างถนนนั่นเอง แถมมีการแทรกเนื้อหาเบาๆ หรือ ดราม่าหนักๆ ในช่วงที่ไม่มีการแข่งบาสฯอีกด้วย ซึ่งมี นารุเซะ โทรุ เป็นตัวเดินเรื่อง ซึ่งนารุเซะนั้นก็เป็นหนุ่มตัวสำรองมาตลอดตั้งแต่อยู่ชมรมฟุตบอลตอนม.ต้น พอขึ้นม.ปลายก็เข้ามาที่ชมรมบาสเก็ตบอลของรร.โจนัน ตามคำชักขวนของเพื่อน ประกอบกับปลื้มในฝีมือบาสของ ซากุระอิ ชูอิจิ ดาวดังประจำโรงเรียน แต่ทว่า เขายังคงต้องเป็นตัวสำรองต่อไป จนกระทั่งวันหนึ่ง เขาได้พบกับ คุสึดะ มิซึคิ สาวงามที่พามาให้เขารู้จักกับบาสเก็ตบอลข้างถนน(Street Bas) และสิ่งนั้นเองที่ทำให้ชีวิตของนารุเซะเปลี่ยนไป

  ในแง่ลายเส้น ถือว่าใช้ได้ ทำออกมาได้ดี แต่สัดส่วนอาจมีผิดอยู่บ้างบางจุด และการที่ตัวละครของเรื่องนี้หลายๆคนนั้นค่อนข้างจะเอาแบบมาจากดาราดังๆ(แต่ก็ไม่ค่อยจะเหมือน) แต่ก็สนุกไปกับการเดาว่าตัวละครตัวนี้หน้าเหมือนใคร ส่วนตัวละครก็มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว มีความเป็นมาที่น่าสนใจและขมขื่นซึ่งถือว่าเป็นจุดดีของเรื่องนี้ แต่คนเขียนน่าจะตัดตัวละครที่มันไม่จำเป็นออกไปบ้าง เพราะจำนวนเล่มมากขึ้น ตัวละครใหม่ๆมากขึ้น ซึ่งทำให้ตัวละครบางตัวที่โผล่มาตั้งแต่เล่มแรกนั้น ถูกลดบทบาทลงไปด้วย

  ด้านเนื้อเรื่อง ถือว่าทำได้อย่างลงตัวเลย ในส่วนที่เป็นการแข่งขันบาส ฉากดราม่า และฉากตลก ทำให้อ่านแล้วได้หลากอารมณ์ แม้ว่าการลำดับช่องการเคลื่อนไหวนั้นบางทีอาจดูขัดๆกันอยู่ แต่การนี้มีเนื้อเรื่องทั้งสตรีทบาสและบาสโรงเรียน ทำให้อ่านแล้วก็ยังงงๆอยู่ว่าตกลงจะเน้นเนื้อเรื่องส่วนไหนมากกว่ากันแน่ ส่วนความสนุกถ้าจะนับสัดส่วนๆกันจริงในเรื่องนี้นั้น จะพบว่าจะเน้นปริมาณดราม่ามากกว่าฉากแข่งขันบาส ซึ่งทำให้คนที่ชอบอ่านแบบเน้นความมันส์นั้นอาจไม่ประทับใจจุดนี้ซักเท่าไหร่ แต่ก็เพราะบางตอนที่ไม่ใช่การแข่งบาสนั้น เป็นตอนที่เบาๆและก็ตลก รวมไปถึงการ์ตูนสั้นคั่นระหว่างตอน หรือ ท้ายเล่มนั้น ถึงแม้ว่าอาจไม่ตลกมาก แต่ก็พอทำให้ประทับใจในส่วนนี้ได้บ้าง ส่วนในตอนที่เป็นดราม่านั้น ถือว่าทำได้ดีมาก แม้อาจไม่กระชากใจซักหน่อย แต่ก็ทำให้เรารู้สึกว่ามันรันทดจริงๆ

  ส่วนสาระที่ได้นั้น ก็ได้ความรู้เกี่ยวกับการเล่นบาส2ประเภท รู้จักกับการใช้ชีวิตในวัยรุ่นให้มีคุณค่ามากที่สุด เพราะเรื่องนี้ได้สะท้อนค่านิยมและสังคมของวัยรุ่นญี่ปุ่นในปัจจุบันด้วยว่าวัยรุ่นส่วนหนึ่งยังประพฤติตัวเหลวแหลก ครอบครัวแตกแยก ไม่รู้จักการคบเพื่อนที่ดี ทำให้เกิดผลร้ายแก่ตนเองและผู้อื่น ซึ่งนารุเซะก็ได้ทำให้เห็นเป็นตัวอย่างว่าการคบคนที่ดีนั้นเป็นเช่นไร และทำให้ซาวามูระกลับสู่หนทางที่สว่าง และมีอีกสิ่งหนึ่งที่ได้จากเรื่องนี้ก็คือ อย่าเล่นกีฬาเพื่อการพนัน

 


ลายเส้น:8.5/10
เนื้อเรื่อง:8/10
ความสนุก+ประทับใจ:8.5/10
พิเศษ:9/10


quote: คอการ์ตูนแนวกีฬาไม่ควรพลาดเรื่องนี้ แต่ขอแนะนำว่า เรื่องนี้จะอ่านสนุก หากไม่นำไปเปรียบเทียบกับสแลมดังก์

 
free hit counter javascript